luns, 22 de xuño de 2015

FALAMOS DE "O VIXÍA NO CENTEO"

O mércores 17 de xuño, celebrouse unha nova reunión do Club de Lectura A Illa dos Libros grupo Os Chocos para falar de O vixía no centeo.




O víxia no centeo narra as peripecias do adolescente Holden Caulfield nunha Nova York que se recupera da guerra. Na súa confesión sincera e sen disimulos, moi lonxe da visión melosa que imperaba da adolescencia ata entón, Holden desvélanos a realidade dun rapaz enfrontado ao fracaso escolar, ás ríxidas normas dunha familia tradicional, á experiencia da sexualidade máis alá do mero desexo.

Comezamos facendo un repaso a biografía do autor, J.D. Salinger, destacando os aspectos relacionados coa publicación da súa obra.
A continuación pasamos a comentar o libro. Falamos , entre outras cousas, de:
  • A sociedade de Nova York e, en xeral, da a sociedade estadunidense despois da Segunda Guerra Mundial.
  • As notas autobiográficas que presenta a novela como son que o protagonista está ingresado nun psiquiátrico, acada malos resultados académicos oua decisión de ir á guerra, feito que marcará o seu carácter.
  • Que trátase dunha novela de iniciación, xa que nos leva desde a infancia á madurez do protagonista.
  • Que Holden Caulfield é un ser marxinal, pero de clase media-alta, porque utiliza un vocabulario pouco coidado e ata vulgar e porque el mesmo define a súa infancia como "piollosa".

  • A problemática dun adolescente inadaptado ao sistema que presenta o libro, el é capaz e hai profesores que o axudan, pero o sistema educativo e social fórzano a irse marxinando.
  • A parte emocional que mostra o protagonista, el está traumatizado pola morte do seu irmán e pola descuberta da dor por ese falecemento. E por iso polo que protexe a súa irmá pequena e porque ve nela a trasparencia e a falta de hipocresía e mentira.
  • O fracaso de Holden Caulfield nos estudos e no amor, él desexa ser adulto pero sen pasar a etapa de
    transición por iso fracasa.
  • O diálogo que o protagonista mantén con dous dos seus antigos profesores. Descubrimos dous modelos. Por un lado está o vello profesor que o acariña e intenta levalo polo bo camiño. Ao seu carón está o profesor novo que o entende porque el tamén rompe coa norma, non é tampouco un modelo a seguir (é acólico e ten unha relación especial coa muller).
Para rematar dicir que o libro gustou moito porque a temática conecta coas inquietudes do alumnado adolescente. Os alumnos destacaron que o protagonista fose un adolescente expulsado do seu instituto que non quere que os seus pais o saiban. E precisamente, o seu éxito débese a esa trasgresión que presenta (vocabulario vulgar, crica aos pais, adolescente marxinal,...) nunha sociedade tan puritan como é a americana.


venres, 19 de xuño de 2015

FALAMOS DE "CATHERINE"

O xoves 18 de xuño, celebrouse a reunión do Club de Lectura A Illa dos Libros grupo Os Choquiños para falar de Catherine.


Catherine cóntanos a infancia en París dunha nena a través duns cantos esfiañados e desenfocados recordos. A súa nai, bailarina de pouca fama en cabarés e que ten que emigrar a Estados Unidos para buscarse un futuro, mentres que o seu pai, que trapichea con todo tipo de mercadoría nun grande almacén xunto a un curioso e impertinente socio, son a única familia de Catherine. Ela estuda e comeza as súas primeiras prácticas de ballet nunha escola de danza dunha muller rusa, Madame Dismailova, aínda que a súa orixe é incerta.
Para bailar obrígalle a quitar os lentes, xa que unha bailarina non pode levalas ao bailar, e a través diso Catherine descobre un novo mundo, máis suave e fermoso, máis esvaído e imaxinativo, ao que acode a miúdo. E ás veces xunto a seu pai.

Comezamos facendo unha pequena introducción do autor Patrick Modiano, destacando os aspectos relacionados coa súa vida e a obra que estamos a comentar.

A continuación pasamos a comentar o libro. Falamos , entre outras cousas, de:

  • A importancia de que un escritor que acada o premio Nobel dedíquese tamén a facer relatos e novelas para un público xuvenil.
  • O elemento vertebrador: as gafas. A protagonista ve dúas realidades íntimamente unidas: o mundo real e o mundo soñado, borroso e imaxinado.
  • A protagonista é unha rapaza inocente que mira ao mundo sen maldade. Ás veces, quereriamos ser así: poder ver un mundo ideal e feliz. Comenta a infancia desde a madurez, pois cando escribe o relato ela xa é adulta. A obra está ambientada na posguerra.
  • Resulta moi curioso o personaxe da nai, bailarina non de ballet clásico senón de cabaré. Elucubramos as razóns polas que a nai marchou do fogar. Decatámonos da importancia dunha fotografía como elemento que permite descifrar aspectos da trama.
  • Ao pai, home moi positivo, posiblemente contrabandista, atopámoslle parecido co protagonista da película "La vida es bella", pois ambos transforman a realidade para amosar un mundo agradable para os seus fillos. Pola contra, o socio deste home é unha persoa gris; quere facerse importante como poeta pero resulta ridículo e pedante.
Rematamos a reunión chegando a conclusión de que Catherine é unha novela sen acción pero dun gran mundo interior onde priman os sentimentos e os recordos.